Ποια είναι η ιστορία σου;

Απο τη στιγμή που γεννιόμαστε, βιώνουμε την εμπειρία μάθησης του τι είναι αυτά, που χρειαζόμαστε και πως μπορούμε να ικανοποιήσουμε αυτές τις ανάγκες. Οι πιο δυνατές μας ανάγκες είναι να συνδεθούμε με τον εαυτό μας και με τους άλλους και να γίνουμε αποδεκτοί γι’αυτό,που είμαστε.

 

Η ιστορία μας ξεκινάει πολύ πριν καν γεννηθούμε. Τα συμπλέγματα, που κουβαλάμε απο το γενεαλογικό μας δέντρο, τα γεγονότα και οι εμπειρίες στην οικογένεια και στη κοινωνία, που μεγαλώσαμε, διαμορφώνουν τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας απο μικρή ηλικία. Ανάλογα με το πως ερμηνεύουμε και μεταφράζουμε αυτές τις πληροφορίες σιγά σιγά σχηματίζουν τις προσωπικές μας πεποιθήσεις, αφηγήματα που μας αποσυνδέουν απο την αυθεντικότητά μας

 

 

“ Δεν είμαι αρκετός/ή”

 “Δεν αξίζω ν’αγαπηθώ”

“Δεν με αποδέχονται γι’αυτό που είμαι”

“Δεν είμαι σημαντικός/ή”

“Η ζωή είναι σκληρή και δύσκολη”

“Δεν αξίζω να είμαι χαρούμενος/η”

“Δεν είμαι ασφαλής”

“Δεν είμαι επιτυχής”

 

 

  Έχεις κάποια απο τις παραπάνω πεποιθήσεις;

 

                                                         

  Επιλέγεις Κάθε Στιγμή.

​

 

 

Μπορείς να επιλέξεις να ξαναεπισκεφτείς την ιστορία σου και ν’ άναπτύξεις έναν εσωτερικό διάλογο γεμάτο αγάπη, συμπόνια και αποδοχή προς τον εαυτό σου. Τότε, ο εσωτερικός διάλογος γίνεται εσωτερικό εφόδιο, που σε υποστηρίζει ως ένας γονέας, που σου μιλαει με αγάπη και αποδέχεται όλα σου τα κομμάτια. Θα ήθελα, λοιπόν, να σε προσκαλέσω να κάνεις μία ενδοσκόπηση με τις παρακάτω ερωτήσεις:

 

 Ποιές είναι οι πεποιθήσεις, που σε περιορίζουν να συνδεθείς με τον εαυτό σου και να βιώσεις αφθονία;

 

Ποιός θα ήσουν αν δεν πίστευες οτι αποτελείς το πρόβλημα;

 

Ποιός θα ήσουν αν πίστευες, οτι η ζωή σε προστατεύει και είσαι ασφαλής;

 

Ποιές είναι οι προσδοκίες, που έχεις για τον εαυτό σου;

 

Πώς αυτές οι προσδοκίες επηρεάζουν τη ζωή σου;

 

Πότε νιώθεις ασφαλής μέσα σε μία σχέση;

 

Ποιές είναι οι συναισθηματικές σου ανάγκες και πώς τις επικοινωνείς στους άλλους;